Współczesna historia Kopciuszka z Kraju Kwitnącej Wiśni. Powieść o miłości ukrywanej pod białą maską niedostępności, samotności ludzkiego serca i przyjaźni, która przeradza się w rywalizację.
„Wyznania gejszy” jest to książka przeznaczona dla czytelnika chcącego zarówno poznać niewielką część pięknej i unikatowej kultury japońskiej, jej przejmującą i wielokrotnie porywającą historię, jak i usłyszeć opowieść o młodziutkiej i nieznającej świata dziewczynce z małej rybackiej wioski Yoroido.
Główna bohaterka ma na imię Chiyo. Jak na swój dziecinny wiek jest już piękną, młodą damą. Pewnego dnia zakochuje się w o wiele starszym od siebie miejscowym lekarzu, panu Tanaka. Jest nieświadoma tego, co on chce zrobić. Bezgranicznie mu ufa. Przez tę dziecięcą, niedojrzałą miłość, razem ze starszą siostrą zostają sprzedane. Chiyo miała więcej szczęścia. Trafiła do domu gejsz w Kioto. Jej siostra została oddana do domu publicznego. Mała Chiyo już wtedy miała nigdy więcej nie ujrzeć swoich schorowanych rodziców i siostry, którą w głębi duszy bardzo kochała.
W szkole młode gejsze nie mają łatwego życia. Zmuszone są pomagać bardziej doświadczonym „siostrom”, sprzątać cały dom i pobierać odpowiednie nauki, aby w przyszłości i one mogły stać się sławnymi gejszami. Lecz okrutny los nie sprzyjał Chiyo. Od początku pobytu w domu gejsz popadła w konflikt z jedną ze słynniejszych gejsz w Gion, Hatsumomo, która wiedziała, że mała może być dla niej zagrożeniem. Liczne poniżenia i wyzwiska ukształtowały charakter Chiyo. Parę lat później została mianowana gejszą i przejęła imię Sayuri. Jej opiekunką i mentorem została odwieczna rywalka Hatsumomo, Mameha. Od tego momentu rozpoczyna się prawdziwe życie Sayuri.
Autor, Artur Goldman, bardzo dokładnie opisuje poranną toaletę gejsz, zakładanie pięknych, barwnych, lecz i również kosztownych kimon, podawanie gościom sake oraz przygotowania do mizuage. Jednakże tylko z pozoru ten świat jest piękny. W grę wchodzą osoby liczące się w Kioto, gdyż dziewictwo najmłodszych gejsz jest przedmiotem wielu licytacji.
Twórca „Wyznań gejszy” wprowadza czytelnika w świat pełen surowego realizmu, do którego jednakże wkrada się magia. Świat pełen pięknych kobiet i wpływowych mężczyzn. Świat, w którym przeplatają się wątki: wojenny, historyczny, obyczajowy i najważniejszy, miłosny. Bo to właśnie miłość jest w tej opowieści głównym tematem. Miłość zakazana dla gejsz.
Historią o dziewczynce Chiyo, a później dorosłej i pięknej kobiecie Sayuri czyta się lekko i przyjemnie. Całość otacza aura niepewności o los głównej bohaterki. Niestety, po skończeniu czytania pozostaje uczucie niedosytu, które można przerobić na zaletę, gdyż tym chętniej będzie się wracało do opowieści o japońskim Kopciuszku.
O autorze
Japonia ma w sobie coś magicznego. Jest nawet czasem nazywana drugą ziemską planetą. Mnóstwo kontrastu, gdzie, jak czytałem, bogata i piękna historia staje się tłem dla najnowocześniejszych technologii.
Moim zdaniem całe swoje piękno kraj ten zawdzięcza mentalności mieszkańców i naturalnej skłonności do ogromnych poświęceń, w imię kodeksu wartości. Sam osobiście bardzo podziwiam Japończyków za ich zdecydowanie i upór w dążeniu do celów.
Na uwagę, prócz tamtejszej literatury, zasługuje również kino. Wciąż wielu kojarzy obrazy z Japonii wyłącznie z anime, ewentualnie kinem kopanym, podczas gdy w tym kraju kręci się chociażby zadziwiająco piękne dramaty romantyczne.